Speciale lezing.

De glinsterende skyline van Shanghai lijkt bewijs te leveren van China’s algehele transformatie van een onderontwikkeld land tot een moderne, stedelijke, hoogtechnologisch economische grootmacht. Maar de werkelijkheid is complexer. Tien jaar geleden stond China bekend als de fabriek van de wereld. Tegenwoordig is dat niet langer het geval. China lijkt geen plan B klaar te hebben voor deze veranderende vraag naar arbeid. Ondanks alle investeringen in fysieke infrastructuur heeft China decennialang te weinig geïnvesteerd in zijn menselijk kapitaal. Vooral op het Chinese platteland, waar ongeveer de helft van China’s toekomstige beroepsbevolking opgroeit, stonden investeringen in ontwikkelings-en onderwijskansen van kinderen jarenlang op een laag pitje. Deze lezing presenteert uitgebreid empirisch bewijsmateriaal over de kansenongelijkheid tussen platteland en stad en de implicaties voor sociale mobiliteit en economische groei.

Hier is trouwens ook een korte bio: Dorien Emmers is een professor in de Chinese studies en economie aan KU Leuven. Ze is geaffilieerd met het Stanford Center on China’s Economy and Institutions (SCCEI). Haar onderzoeksinteresses concentreren zich op de ontwikkeling van menselijk kapitaal, sociale mobiliteit en economische ontwikkeling in China. Ze onderzoekt vooral ontwikkelings- en onderwijskansen van jonge kinderen op het Chinese platteland.